Tak właśnie osoby upośledzone w stopniu głębokim opisywała Maria Grzegorzewska, "matka" polskiej pedagogiki specjalnej oraz patronka naszego Ośrodka. Rozpoczynając nasze spotkanie z osobami głęboko upośledzonymi umysłowo byłyśmy świadkami podobnego obrazu. Do naszych grup rewalidacyjno-wychowawczych trafiły w większości dorosłe, niektóre nawet dwudziestokilkuletnie, przebywające na wózkach inwalidzkich, Ĺźyjące w swoim świecie, bez uśmiechu oraz z dziwnymi zaburzeniami i zachowaniami "powykrzywiane kiwaczki". Niektóre z nich są z nami do dnia dzisiejszego, lecz nie są to juĹź te same osoby. Praca z takimi osobami jest duĹźym wyzwaniem, ale nie pozostającym bez echa, które znajdzie zawsze odbicie w tych właśnie tajemniczych osobach, w ich uśmiechu i radości z kaĹźdego dnia spedzonego z nami. " [por. H.Gaca, S.Jackowska, K.Perlicka. Głęboka wieloraka niepełnosprawność. Wyzwanie edukacyjne. 2005 rok. Materiały opracowane dla potrzeb SOSW w Słupcy i DPS w MielĹźynie]

Zajęcia rewalidacyjno-wychowawcze dla dzieci i młodzieży z głęboką niepełnosprawnością intelektualną prowadzone są w naszym Ośrodku od września 1997 roku, zgodnie z Rozporządzeniem MENiS z dnia 30 stycznia 1997 roku. Organizowane są w formie zajęć indywidualnych i zespołowych, dla dzieci i młodzieży w wieku od 3 do 25 lat.

Celem zajęć jest wspomaganie rozwoju, rozwijanie zainteresowania otoczeniem oraz uzyskiwanie choć minimalnej niezaleĹźności od innych osób w funkcjonowaniu w Ĺźyciu codziennym osób głęboko wielorako niepełnosprawnych.

Zajęcia z osobami niepełnosprawnymi intelektualnie w stopniu głębokim odbywają się według opracowanych dla kaĹźdego uczestnika i dostosowanych do indywidualnych moĹźliwości psychofizycznych Indywidualnych Programów Edukacyjno-Terapeutycznych obejmujących przede wszystkim:

-naukę nawiązywania kontaktów w sposób odpowiedni do potrzeb i moĹźliwości danej osoby,

-kształtowanie sposobu komunikowania się z otoczeniem na poziomie odpowiadającym indywidualnym możliwościom uczestnika,

-usprawnianie ruchowe i psychoruchowe w zakresie dużej i małej motoryki, kształtowanie orientacji w schemacie własnego ciała i orientacji przestrzennej,

-wdrażanie do osiągania optymalnego poziomu samodzielności w podstawowych sferazh życia,

-rozwijanie zainteresowań otoczeniem, polisensoryczne poznawanie tego otoczenia, naukę rozumienia zachodzących w nim zjawisk, kształtowanie umiejętności funkcjonowania w otoczeniu,

-kształtowanie umiejętności współżycia w grupie,

-naukę celowego działania dostosowanego do wieku, możliwości i zainteresowań uczestnika oraz jego udziału w ekspresyjnej aktywności.

Zajęcia rewalidacyjno-wychowawcze prowadzone w formie zespołowej realizowane są w wymiarze 20 godzin tygodniowo. Liczba osób w zespole wynosi od 2 do 4 osób. Forma indywidualna realizowana jest w wymiarze 10 godzin w tygodniu. Kwalifikowaniem i kierowaniem dzieci i młodzieĹźy na zajęcia zajmują się Poradnie Psychologiczno-Pedagogiczne.

Obecnie w naszym Ośrodku zespołowymi zajęciami rewalidacyjno-wychowawczymi jest objętych 11 osób w trzech grupach, z których dwie funkcjonują na terenie Domu Pomocy Społecznej w MielĹźynie i jedna w Środowiskowym Domu Samopomocy w Lucynowie. Indywidualną formą zajęć jest objętych 19 osób z terenu powiatu (Dom Pomocy Społecznej w Strzałkowie, domy rodzinne) oraz spoza powiatu (Dom Pomocy Społecznej w MielĹźynie, dom rodzinny w Witkowie).

W terapii dzieci i młodzieży głęboko wielorako niepełnosprawnych wykorzystujemy następujące metody, techniki i formy pracy:

- Elementy Metody Ruchu Rozwijającego Weroniki Sherborne,

- Metoda M. i Ch. Knillów,

- Metodę naśladownictwa,

- Metodę samodzielnych doświadczeń,

- RóĹźne formy zabaw plastycznych, m.in. metodę malowania dziesięcioma palcami

- Integrację sensoryczną,

- Muzykoterapię relaksacyjną i aktywną,

- Zajęcia muzyczno-rytmiczne,

- Stymulację polisensoryczną wg pór roku "Poranny Krąg"

- i inne.

Staramy się, by czas spędzony na zajęciach był dla naszych uczestników w miarę moĹźliwości wykorzystany, by prowadzona stymulacja sprawiała przyjemność i dawała pozytywne odczucia naszym podopiecznym, bo nagrodą dla nas - nauczycieli jest zawsze uśmiech dziecka.